Difference between revisions of "Securing trainee"

Το παρόν κεφάλαιο (Securing trainee) ΔΕΝ έχει ακόμη ολοκληρωθεί και πολύ πιθανόν να περιέχει πληροφορίες και οδηγίες ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΕΙΣ!.

Μέθοδοι για ασφάλεια κατά την εκπαίδευση

Η διαδικασία κατά την οποία οι εκπαιδευτές μυούν ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με την σπηλαιολογία στις τεχνικές SRT πρέπει να έχει ορισμένα χαρακτηριστικά. Ήτοι την ασφάλεια (πρώτα και πάνω από όλα, τόσο για τους εκπαιδευόμενους, όσο και για τους εκπαιδευτές), την οικονομία σε δυνάμεις και την εύκολη κατανόηση του τι κάνει - ο εκπαιδευόμενος) και γιατί.

Μια τυπική λοιπόν εκπαιδευτική μέρα θα ξεκινήσει με τον προσεκτικό έλεγχο των υλικών. Κάθε εκπαιδευτής επιβάλλεται να δίνει το παράδειγμα. Προσπαθεί να μεταδίδει στους εκπαιδευόμενους σιγουριά και ηρεμία. Ένας αγχωμένος εκπαιδευτής είναι σίγουρο πως θα μεταδώσει την ψυχολογική του κατάσταση στους εκπαιδευόμενους.

Ο εκπαιδευτής επιβάλλεται με την προσωπικότητα του: δεν χρειάζεται να φωνάζει ή να χειρονομεί. Και σίγουρα δεν θα δεχτεί καμιά έκπτωση στις διαδικασίες!!!

Αυτά σε ότι αφορά τα "γενικά". Ας υποθέσουμε τώρα πως ο εκπαιδευόμενος ασφαλίζεται στην ζώνη προσέγγισης και κάτω από το άγρυπνο μάτι του εκπαιδευτή του φτάνει στην άκρη του βαράθρου (ή κάτι ανάλογου τέλος πάντων...) ασφαλίζεται στον κρίκο της αλεξίσφαιρης κεντρικής δεσιάς και ετοιμάζεται - αφού περάσει το σκοινί στον καταβατήρα - να κατέβει προς τα κάτω.

Πώς ο εκπαιδευτής εξασφαλίζει πως δεν θα γίνει το λάθος κι ο εκπαιδευόμενος δεν θα βρεθεί περισσότερο γρήγορα από όσο θα πρέπει στο τέρμα της διαδρομής του σχοινιού; Έτσι λοιπόν προχωράμε στις:

Μέθοδοι ασφάλισης κατά την κατάβαση

1. Δεύτερο σκοινί. Ο εκπαιδευτής που παραμένει στο ρελέ έχει ένα δεύτερο διαθέσιμο σχοινί ασφαλισμένο με μισή ψαλιδιά σε μία από τις ασφάλειες του ρελέ. Το σχοινί μπορεί να είναι και δυναμικό (πλεονεκτεί στο ότι είναι διαφορετικό χρώμα, άρα είναι πιο σαφής η βοηθητική χρήση του. Η άκρη του σχοινιού ασφαλίζεται στον εκπαιδευόμενο κι ο εκπαιδευτής του δίνει όσο σχοινί είναι απαραίτητο. Μειονεκτήματα της μεθόδου αυτής είναι το "μπέρδεμα" του εκπαιδευόμενου με τα σχοινιά και του κρίκους που καταλήγουν πάνω του και ότι το ότι επειδή υπάρχει η τάση περιστροφής του σπηλαιολόγου γύρω από το σχοινί κατάβασης είναι πολύ πιθανόν να μπλεχτεί το σχοινί κατάβασης με το σχοινί ασφαλείας.

2. Ασφάλιση από πάνω. Ο εκπαιδευτής αρματώνει αφήνοντας το διπλάσιο σχοινί από αυτό που χρειάζεται η κατάβαση. Δηλαδή αν η κατάβαση είναι 15 μέτρα αφήνει 30 μέτρα να πέφτουν από το ρελέ. Σε κάθε εκπαιδευόμενο ο εκπαιδευτής μαζεύει το σχοινί πάνω στο ρελέ και σχηματίζει μια "θηλιά" με την μία άκρη κανονικά στο ρελέ και την άλλη σε μισή ψαλιδιά σε κρίκο που βρίσκεται πάνω σε ασφάλεια του ρελέ. Ο εκπαιδευόμενος ξεκινά κανονικά την κατάβαση του κι ο εκπαιδευτής ταίζει συνεχώς την "θηλιά". Αν ο εκπαιδευόμενος κάνει κάποιον λάθος χειρισμό θα σταματήσει στην θηλιά. Η θηλιά μεγαλώνει μέχρι το τέλος της κατάβασης. Η τεχνική έχει άλλο ένα πλεονέκτημα: επειδή έχουμε έτοιμο το διπλάσιο σχοινί υπάρχει άμεσα διαθέσιμο σχοινί παρέμβασης.